tussen de Noordzee en de Waddenzee.

Daar aan de horizon van Ameland.

Tussen weelderige planten en mysterieuze kruiden.

Tussen grillige golven en het zilte zand.

Daar fluisterde geurige vlierbloesemwind het verhaal
van Amelander Toverdrank:

 

 

Krachtig als het licht, dat de schepen vol schatten naar Ameland wees.

Pittig als Rixt van t’ Oerd die met haar lantaarn scheepskapiteins lokte.

Zoet als de schatten die ze uit scheepswrakken haalde.

Enigszins bitter zoals het eind van het verhaal.

Goud en kostbaar zoals haar moraal.

Dit zijn de smaken van onze Likeur, van onze legende.